Na potrzeby naszego jubileuszu opracowaliśmy krótką historię Duszpasterstwa Akademickiego w Rybniku. Bardzo trudno było przedstawić 50 lat naszej wspólnoty w zwięzły i przystępny sposób, dlatego zaprzyjaźnione KLAR Studio stworzyło animację, którą można podziwiać klikając w ten LINK.

Poniżej prezentujemy tekst czytany przez lektora autorstwa Weroniki Kozaczko i ks. Wojciecha Iwaneckiego:

DAR… to coś cennego, nietuzinkowego, coś, co można komuś ofiarować. Ponadto darem nazywamy wrodzoną zdolność do czegoś. Jest to także skrót od „Duszpasterstwa Akademickiego w Rybniku”, które świętuje pięćdziesiąt lat swojego istnienia.

Początki tej wspólnoty sięgają przełomu lat 50/60. Wtedy ruszają w Rybniku studenckie skupienia a biskup prosi księży o szczególną troskę o studentów. W tym czasie powstaje także ośrodek Politechniki Śląskiej przy ul. Kościuszki. Od pierwszej inauguracji roku akademickiego, zaczyna kształtować się wspólnota akademicka, a wraz z nią – rośnie potrzeba specjalnej posługi duszpasterskiej wśród studentów.

Początkowo troska o młodych jest zadaniem ojców werbistów. Nominacja proboszczowska pracującego ze studentami o. Józefa Arlika sprawia jednak, że studenckim centrum staje się parafia pod wezwaniem św. Antoniego. Kilka lat później wzrost liczby studentów sprawia, że ks. Stanisław Sierla prosi biskupa o skierowanie do Rybnika kapłana, który w sposób szczególny mógłby się nimi zająć.

Biskup Herbert Bednorz odpowiada na pismo w październiku 1969 i ustanawia ks. Henryka Markwicę pierwszym duszpasterzem akademickim w Rybniku. Po nim – pracę przejmie ks. Antoni Stych. Z nimi studenci spotykają się: na farze, a potem w klasztorze sióstr służebniczek. W 1973 odżywa dawny kościół parafialny „na górce”, dotąd przez lata kaplica cmentarna.

Duszpasterstwo przypomina to nasze obecne. Studenci spotykają się dwa razy w tygodniu. Spotkania w soboty celują w rozwój duchowy, a w tygodniu służą integracji grupy. Wyjeżdżają razem na ogólnopolskie pielgrzymki, uczestniczą w rekolekcjach i obozach wędrownych, jeżdżą na zimowiska i organizują wypady rowerowe po okolicy.

W 1975 ich miejscem jest już nowe probostwo, dalej „u św. Antoniego”. Ze studentami „w podziemiach” – po ks. Stychu – pracują kolejno: ks. Oskar Thomas (on wykańcza i wyposaża salkę), ks. Tadeusz Pietrzyk (pod jego przewodnictwem młodzież bierze udział w panewnickich czuwaniach), ks. Stefan Nowok (towarzyszy studenckiemu zespołowi muzycznemu). Wśród studentów będą jeszcze księża: Józef Kozyra, Józef Kaul, Teodor Suchoń, Dariusz Niesiobędzki, Zbigniew Mizia i Stefan Czermiński.

Od 2002 duszpasterze akademiccy nie są już wikariuszami, ale rezydują w parafii Matki Bożej Bolesnej. Biskup Damian Zimoń chce, by organizowali ośrodek zatroskany o nowe uczelnie w mieście. W Rybniku, do gliwickiej Politechniki Śląskiej, dołączają dwie uczelnie z Katowic: Uniwersytet Śląski i Akademia Ekonomiczna, która do dziś, już jako Uniwersytet Ekonomiczny, jest głównym partnerem duszpasterstwa akademickiego. Pierwszym duszpasterzem związanym z parafią Matki Bożej Bolesnej jest ks. Michał Anderko. W tym czasie powstaje profesjonalny chór studencki oraz trwa budowa nowego ośrodka DAR-u. Popracuje w nim ks. Grzegorz Wita. Po nim będzie tam pracował przez 10 lat ks. Rafał Śpiewak, który w 2010 roku zorganizuje kaplicę św. Teresy Benedykty od Krzyża na kampusie, a później jeszcze ks. Krzysztof Nowrot. I DAR będzie rósł studentami, absolwentami, miłośnikami słowa Bożego i filozofii. Znajdą w nim miejsce harcerze i wolontariusze hospicjum domowego. Będą jego troską objęci narzeczeni i młodzi małżonkowie spotykający się kręgach Domowego Kościoła. Będzie to też miejsce spotkań ciemnych typów.

W 2019, gdy DAR świętuje „pięćdziesiątkę”, jest już w nim ks. Wojciech Iwanecki. I cóż, kolejny rozdział w historii DAR-u! Co będzie dalej? Zobaczymy… Pewne jest to, że duszpasterstwo akademickie w Rybniku dalej będzie uczyło jak stawać się „darem” dla drugiego i wspólnoty Kościoła.